امروز دوشنبه است

نمی دونم چرا از صبح همش احساس جمعه دارم.از صبح چند بار به خودم تذکر دادم که عزیزم امروز دوشنبه است

نشستم برنامه ریزی کردم برای درس خوندن و یه رژیم درست حسابی

رژیم رو شاید بتونم کاری بکنم اما تا میشینم پای درس هی دنبال یه بهونه ای می گردم که بیخیالش شم.اینترنت.تلفن حرف زدن.اس ام اس.تجزیه و تحلیل اتفاقهای هفته ی قبل تا امروز.حرف زدن با مادر جان.....تنبلم دیگه شرمندتم سمیرا جون

امروز باید فقط سیستم خرید و انبارداری و توزیع کالا بخونم.امتحانم هم تستیه.اونم با چه استادی.مو از ماست می کشه بیرون.همون روز همون ساعت معارف 2 هم دارم

می خونم دیگه بالاخره.حالا هفت ترم اون همه درس سخت رو به راحتی پاس کردم حالا این ترم آخری استرس بهمون دست داده.علتش همون ترم آخر بودنه که اگه خدایی نکرده یه درس رو بیفتم چه باید بکنم

پی نوشت کاملن بی ربط:دیروز توی کتاب راز شاد زیستن خوندم که گاهی اوقات مسایلی که باعث ناراحتی ما می شود ناشی از خطای ذهن ماست.چرا که مساله به خودی خود ناراحت کننده نیست . اندیشه و طرز تفکر ما به مساله منجر به احساس ناراحتی می شود

من تا حالا هزار بار درگیر این اشتباه شدم که خودم برای خودم توی ذهنم یه تراژدی وحشتناک از طرز رفتار افراد ساختم که در همون آن کلی ناراحتم کرده و اشک ریختم اما گذشت زمان بهم نشون داده که کاملن عکس فکر می کردم