samira

Tuesday, January 06, 2009

من و غیبتهایم
هر بار که اینجا رو آپ می کنم به خودم می گم وقتی از نوشتن توی اینجا این همه حالم خوب می شه و خالی میشم پس چرا اینهمه طولانی میشه فاصله ی نوشته ام و به خودم قول می دم که زود به زود اینجا بنویسم
اما همین که از پشت کامپیوتربلند میشم مواجه میشم با سیل عظیمی از کار و مسیولیت که نمیشه هیچ کدومشون رو نادیده گرفت
سر کار که محاله وقت خالی پیش بیاد و همش در سعی و تلاشم برای انجام دادن کارهای مربوطه
بعد از شرکت هم که معمولن درگیر یه سری برنامه هستم از جمله وقت گذاشتن برای دوستان و همراهی کردنشون و شب هم که خسته و کوفته ساعت نه نشده چشمهام بسته میشن
این جوری میشه که این همه طولانی میشه نوشتنم و من از این بابت ناراحتم
امید دارم که بتونم بر این تنگی وقت غلبه کنم